Bank-contact

Op stap met Dieter van Bank-contact: ‘Het is ook een beeld: een man op stap met een bank. Van kijk: laat ons ontmoeten’

Ik begrijp het. Ik hoor u denken, wat heeft een Bancontact-kaart te maken met de 10-daagse van de Geestelijke Gezondheid? Bank-contact en Bancontact hebben buiten dezelfde klanken bij het uitspreken van de woorden bitter weinig met elkaar gemeen. Maar wat is Bank-contact dan wel?

Ik ontmoet Dieter Missiaen, de maker van Bank-contact, in de hoofdstad van West-Vlaanderen waar we in de smalle straatjes laveren en ons neerzetten op een terras waar het geluid van paardenhoeven klettert op de achtergrond van ons gesprek: Brugge.

Meer dan tien jaar geleden richtte Dieter samen met zijn vriendin, en nu zijn vrouw, de compagnie Krak (oorspronkelijke naam: Circus Krak) op. Met de compagnie reisden ze een jaar in Zuid-Oost Azië en Zuid-Amerika waar ze clownerievoorstellingen brachten in dorpjes aan straatkinderen, in weeshuizen en schooltjes om zo iets terug te geven aan het land waar ze verbleven. Bij terugkomst in België gingen ze verder met het maken van voorstellingen. Dieter nam afscheid van zijn job als leerkracht en hun compagnie groeide van kleine evenementjes naar culturele centra tot festivals in binnen – en buitenland. Toen corona kwam was Dieter in het circuscentrum van Vlaanderen bezig met een artistiek vooronderzoek rond de vraag: hoe kom ik als speler dichter bij mijn publiek, maar hoe kan ik ook dat publiek verbinden met elkaar?

“Met wat ik doe, clownerie, sta je heel dicht bij je publiek. Soms sta je letterlijk in het publiek, maar je groeit op scène van je publiek. Ze geven je energie. En toen kwam corona… Niet ideaal als je bezig bent met een onderzoek rond verbinding en dichter geraken bij je publiek. Dat viel natuurlijk helemaal stil. Maar daarnaast had ik nog repetitiemomenten staan in een lege repetitiezaal met – wat ik zelf heb – een tribune, bestaande uit banken van verschillende hoogtes, maar ik wist totaal niet wat ik moest doen. Ik liep letterlijk de muren op, maar er was wel een idee van ‘wat als ik nu voorstellingen maak en ik verken vooraf de stad en ik probeer contact te maken met mijn (toekomstig) publiek?’. En doordat ik in die repetitieruimte was met die banken dacht ik van ‘misschien kan ik met zo’n bank op stap gaan en misschien komt daar een voorstelling uit en kom ik met die bank nadien terug op scène, …’. Zo is het idee ontstaan. Dus toen ben ik gewoon naar Oostende gereden met een bank en op stap gegaan.”

“Tijdens die eerste dag gingen mijn ogen al onmiddellijk open. Ik had mijn bank nog maar net neergezet en er kwam al iemand op de bank zitten die niet doorhad dat het een mobiele bank was. Een dame die van ’s morgensvroeg haar wijnkratje zat uit te persen en haar verhaal vertelde over woningnood, financiële problemen en de vrouw huilde op de bank en ik.. ja.. ik heb geluisterd, ik was aanwezig, ik had ook tijd op dat moment. Het leek me een win-win situatie. Het zijn kleine momentjes van geluk. Ik heb tijd, ik heb mijn bank, hiermee kan ik iets teruggeven aan de samenleving. En gedurende die eerste dag had ik verschillende verhalen en ik dacht ‘amai, zoveel mensen die hun verhaal willen brengen, al dan niet met een rugzakje met problemen’. Ik heb dan ook gevraagd aan die mensen of ik die verhalen mocht meenemen en uitschrijven en zo is Bankcontact ontstaan. Met de gedachte: ‘Ik heb tijd. Ik ga meermaals in verschillende steden op stap gaan met mijn bank, de verhalen uitschrijven en deze op Facebook plaatsen’. Ik merkte dat mensen troost halen uit deze verhalen.”

“Je hebt mensen die ‘dag’ zeggen, maar ook veel mensen die ostentatief wegkijken. Ik heb me daar vaak aan geërgerd, waarom is dat? Het kan allemaal zo schoon zijn als er maar een knikje of een praatje of een goeiendagje zou zijn. Wat ik dan interessant vond als ik met die bank op stap ga en mensen aanspreek – die bank is een verlengstuk van mezelf – de mensen kijken al eens raar van ‘wat is dat’, maar dan heb je wel een opening en merk je dat veel mensen wel erop ingaan en zeggen: ‘kom, het is goed, we gaan ons even zetten en we zoeken een mooi plekje om de bank te monteren.’ Als je verder gaat, merk je dat mensen wel open zijn en tijd willen maken. Dat vond ik op zich wel een schone ontdekking.”

“Het is een vorm van vertragen in onze samenleving. Van “kom we gaan zitten”, je creëert zowel een moment als verbinding. Er hoeft ook niet altijd iets gezegd te worden. Soms is het ook gewoon zitten dan heb je ook een verbinding. Het is telkens anders. Het is altijd fijn, ik ben altijd gelukkig achteraf, hoe klein dat het ook is. Als je dat ene momentje hebt, dat is zo schoon in het leven, die ontmoeting terwijl we op de bank gaan zitten.”

Heb je tips om ontmoeting en verbinding te creëren?

“Met onze compagnie werken we nu aan een drieluik van dit bank-contactproject: in de eerste fase met een soort invasies in steden. Nu tijdens de 10-daagse van de Geestelijke Gezondheid gaan we dat uitwerken, maar ook daarna zullen we het project Bank-contact vanuit onze compagnie aanbieden aan steden en hun culturele centra. Vanaf het theaterseizoen 2022-2023 kunnen steden dan een beroep doen op dit drieluik waarbij we enkele dagen aanwezig zijn in de openbare ruimte: bankcontact-invasies met en voor de lokale bevolking gekoppeld aan 2 verschillende voorstellingen."

Denk je dat ontmoeting en verbinding ook helpen om veerkrachtig te zijn?

“Zeker. Het feit dat je een netwerk hebt, je dichtste partner of vrienden, je buren, je omgeving,... dat je daar veel babbeltjes kunt doen, een oor vindt, dat helpt je wel om je goed te voelen. Dat is zo belangrijk, die ontmoeting, om je goed te voelen.. Het feit dat je even je struggles kan delen, de eventuele hel in je hoofd even kan ventileren, dat geeft zoveel kracht om veerkrachtig te zijn. Daarnaast geloof ik ook heel sterk in de kracht van meditatie. Ik beoefen al een paar jaar zazen. Het enkel en alleen zitten en kijken, aanwezig zijn zonder (proberen) te reageren, te oordelen heeft me zelf al enorm geholpen om de onrust die er soms is in mijn hoofd te zien en te erkennen. Ook dat is volgens mij een vorm van verbinden en zorgt voor een zekere veerkracht.”

Waarom doe je aan bank-contact?

“Omdat ik het in de eerste instantie ontzettend fijn vind. Omdat ik geloof dat het iets is – het zijn grote woorden – maar wat de wereld wel nodig heeft. Het is een manier van vertragen om mensen letterlijk te ontmoeten. Het is ook een beeld: een man op stap met een bank. Van kijk: laat ons ontmoeten.”

Meer weten?

Meer info over bank-contact via: www.compagniekrak.be

Wil je de bank-contact verhalen volgen? Neem een kijkje op de facebookpagina van Bank-contact: https://www.facebook.com/Bank-contact-106588178168008